Choroba Parkinsona: podstawowe informacje

Choroba Parkinsona jest schorzeniem występującym głównie u osób po 55 roku życia – to zwyrodnienie układu nerwowego objawiające się obniżoną sprawnością ruchową i drżeniem rąk, nóg oraz mięśni twarzy. Pierwsze przypadki tej choroby odnotowano już w XIX w., jednak pomimo wielu badań do dziś nie poznano jej przyczyn i nie opracowano skutecznego sposobu jej leczenia.

Przyczyny i objawy

Rozwój choroby jest konsekwencją zmian zachodzących w mózgu – komórki nerwowe produkujące dopaminę ulegają zwyrodnieniu, a ich funkcja zostaje upośledzona, co powoduje obniżenie koordynacji ruchowej. Choroba Parkinsona objawia się:

Chorzy mają trudności z wykonywaniem dowolnych ruchów, pojawiają się też problemy z chodzeniem, mówieniem i połykaniem. W przypadku tego schorzenia często występują zaburzenia nastrojów i zaburzenia snu, a w skrajnych przypadkach depresja. Chorzy na Parkinsona rzadko mrugają, mają pochyloną sylwetkę, a ich twarz nie wyraża emocji (wynika to z drżenia i zwiększonego napięcia mięśniowego). Choroba Parkinsona od wielu lat jest przedmiotem badań, jednak przyczyny obumierania komórek nerwowych wciąż nie są znane (podejrzewa się, że wpływ na rozwój choroby mogą mieć mutacje genowe lub określone czynniki środowiskowe).

Leczenie Parkinsona

Zdiagnozowanie choroby Parkinsona nie jest łatwe, ponieważ towarzyszące jej objawy mogą występować też przy innych schorzeniach. Niestety, nie istnieje żaden test potwierdzający diagnozę – chorobę Parkinsona rozpoznaje się po objawach klinicznych. W tym celu wykonuje się badanie obrazowe głowy, które pozwoli wykluczyć inne schorzenia. Leczenie Parkinsona powinno rozpocząć się od razu po jego zdiagnozowaniu: dobre efekty przynosi stosowanie leku o nazwie Lewodopa, który zmniejsza sztywność mięśni i drżenie. Mniej popularną metodą leczenia choroby jest ingerencja chirurgiczna.

Jak pomóc osobie chorej na Parkinsona?

Osoba chora na Parkinsona wymaga pomocy w codziennych czynnościach, takich jak przemieszczanie się, ubieranie czy jedzenie. Ze względu na obniżoną koordynację ruchową chorzy nie powinni przenosić różnych przedmiotów (w szczególności talerzy czy szklanek). Opieka nad osobą z Parkinsonem wymaga cierpliwości, opanowania i wyrozumiałości – należy zadbać, by chory nie odczuwał dyskomfortu związanego z obniżoną sprawnością ruchową, co w konsekwencji może prowadzić do zaburzeń nastroju, osamotnienia, frustracji, a nawet depresji. W przypadku osób dotkniętych tą chorobą szczególnie ważne są regularne ćwiczenia, które pomagają opanować drżenie (ćwiczenia powinny być dostosowane do potrzeb i możliwości chorego – można je wykonywać nawet leżąc w łóżku). Warto zadbać o właściwy odpoczynek i sen osoby chorej, zorganizowanie choremu zajęć zręcznościowych (np. wspólne spacery czy gry, układanie puzzli) i ćwiczenie mowy (np. poprzez wspólne czytanie).