Język niemiecki dla opiekunek - metody nauki

Do najstarszych metod można zaliczyć gramatyczno-tłumaczeniową, która została stworzona do nauki języków klasycznych - łaciny i greki. Dominuje w niej nauka reguł gramatycznych, transformacje zdań i tłumaczenia z języka ojczystego na obcy i na odwrót. Metoda oparta jest na analizie tekstów literackich i rozwija umiejętność poprawnego pisania. Nadrzędna jest tu rola nauczyciela, który występuje jako niekwestionowany autorytet w sprawach językowych. Zajęcia z kolei prowadzone są w języku ojczystym, nie nakłada się dużego nacisku na wymowę.
Metoda jest idealna dla osób, których celem jest czytanie literatury fachowej i pisanie posługując się danym językiem obcym.

Kolejnym etapem była metoda bezpośrednia, która powstała w latach osiemdziesiątych XIX wieku. Nastąpił wówczas radykalny zwrot w podejściu do nauki języka, a głównym celem nauczania stał się język mówiony. Typowymi technikami używanymi w tej metodzie są: zapamiętywanie dialogów, pytania i odpowiedzi, uzupełnianie dialogów, przekształcanie zdań, zastępowanie słowa w zdaniu innym słowem oraz zabawy gramatyczne. Gramatyka odgrywa tu minimalną rolę, za to liczy się swoboda wypowiedzi, słownictwo i wymowa.
Metoda bezpośrednia przydatna jest na początkowym etapie nauki języka. Dzięki niej można szybko zacząć mówić w języku obcym, poszerzając przy tym zasób słów oraz poprawiając jakość wypowiedzi.

To trzecia z kolei metoda, opierająca się na dialogach, które wykorzystują sytuacje z życia codziennego. Nacisk położony jest na słuchanie. Wykorzystywane jest założenie, że język jest stałym zbiorem zdań i struktur językowych, które są możliwe do wyuczenia. Metoda ta jest uzupełnieniem bezpośredniej i jako kolejna znacznie pomija gramatykę. Pomocne są materiały audio i wideo, które mają za zadanie zapoznać z wymową danego języka.
Metoda audiolingwalna przeznaczona jest dla tych, którzy szybko chcą opanować podstawy języka. Jest on niestety na tyle schematyczny, że często niemożliwy do zastosowania w sytuacjach życia codziennego.

Jest to właściwie nie metoda, a technika, która wykorzystuje w czasie zajęć liczne pomoce techniczne, takie jak filmy, laboratoria językowe i nagrania dźwiękowe. Polega na powtarzaniu i utrwalaniu zasłyszanych zdań na różnych poziomach zaawansowania. Technika ta buduje więź w grupie, a powtarzane zwroty utrwalają się w pamięci w sposób przyjemny i niezauważalny.
Technika ta powinna być wykorzystywana jako uatrakcyjnienie zajęć, ponieważ wykorzystywana zbyt często daje nieusystematyzowaną i powierzchowną wiedzę.

To unowocześniona odmiana metody gramatyczno-tłumaczeniowej i zarazem zaprzeczenie audiolingwalnej. Nie uznaje wyuczonych poprzez ciągłe powtarzanie fraz. Celem tej metody jest dogłębne zrozumienie języka obcego oraz samodzielne tworzenie nowych i oryginalnych zdań na podstawie własnej kompetencji językowej. Zdania mają być tworzone tak, jak dzieje się to w przypadku języka ojczystego. Metoda polega na nauce gramatyki i rozumieniu jej, a błąd nie jest postrzegany jako coś złego. Jest to naturalna cecha każdego procesu uczenia się. Nauka podkreśla twórczy aspekt przyswajania języka obcego i jest systematyczna.
Metoda jest polecana osobom, których celem jest czytanie dzieł Goethego czy Szekspira w oryginale. Oznacza to, że potrzebne jest zrozumienie języka i bogata wiedza na temat gramatyki oraz słownictwa języka obcego.

Jej nazwa pochodzi od milczącej roli nauczyciela. W tej metodzie wymowa, gramatyka oraz słownictwo są tak samo ważne od początku nauczania. Zadaniem osób uczących się jest przejęcie roli nauczyciela, który prezentuje nowy materiał tylko raz. Celem takiego zabiegu jest tworzenie nowych fraz i odkrywanie możliwości, które drzemią w danym języku. Metoda ta stawia na samodzielność ucznia, jednak uczy gramatyki, słownictwa i przełamuje barierę językową.
Cichą metodę poleca się osobom otwartym, spontanicznym, które chcą brać odpowiedzialność za swoją naukę, a także preferują indywidualne odkrywanie języka.

Metoda łącząca nauczanie języka z technikami relaksacyjnymi. Podstawą sukcesu według jej twórców jest klimat zajęć, dlatego wykorzystuje się w niej ćwiczenia oddechowe, łagodną muzykę i inne sposoby na osiągnięcie rozluźnienia. Rozluźnienie bowiem ma na celu sprzyjać szybszemu zapamiętywaniu materiału. Nacisk kładziony jest przede wszystkim na słownictwo i komunikację, gramatyka jest przekazywana w minimalnym zakresie. Zaletą metody Sita jest bezstresowa atmosfera zajęć, poznawanie kultury kraju danego języka.
Metoda Sita jest dedykowana osobom, które cenią sobie relaks bardziej niż naukę języka.

Metoda ta, podobnie jak w przypadku metody kognitywnej, na pierwszym miejscu stawia zrozumienie. Najważniejsza jest nauka słownictwa i składni zdania. Metoda ta działa podobnie jak nauka języka rodzimego - najpierw jest rozumienie, a dopiero później następuje mówienie. Według twórców tej metody pierwszym krokiem jest zrozumienie języka, a potem posługiwanie się nim. Bardzo podobną technikę opracował Maximilian Berlitz, od którego nazwiska powstała nazwa metody Berlitza. W trakcie nauki tą metodą język rodzimy jest rzadko używany, a znaczenie słowa przekazuje się przez gesty, mimikę i mowę ciała. Zaletą jest tu aktywizowanie obydwu półkul mózgowych, co prowadzi co szybszego uczenia się.
Metoda reagowania ciałem jest idealna dla osób twórczych, artystów, tancerzy, sportowców i aktorów.

Jest to najpopularniejsza obecnie metoda nauczania języków obcych, z którą zgodna jest większość współcześnie wydawanych podręczników. Język traktowany jest w tej metodzie jako narzędzie komunikacji społecznej. Ważna jest praca w grupie i rozmowa. Dlatego też często odgrywane są scenki i dialogi, używane są autentyczne materiały do czytania i słuchania. Wszystkie aspekty języka są ważne w metodzie komunikacji. Osoba nauczająca danego języka powinna kłaść nacisk na aktywność i funkcjonalność. Ważne jest bowiem wykorzystywanie języka w praktyce. Kultura wypowiedzi to kolejny istotny akcent tej metody. Od samego początku wprowadza się równocześnie czytanie, pisanie, słuchanie i mówienie. W odróżnieniu od innych metod, oceniana jest tu przede wszystkim płynność posługiwania się językiem obcym, a wiedza i postęp w nauce sprawdza się za pomocą testów, wypracowań i rozmów. Ciekawą odmianą metody komunikacji jest tzw. totalne zanurzenie. Polega ono na zorganizowaniu dnia w ten sposób, aby przez wiele godzin dziennie otaczać się danym językiem obcym. Zapewnia się wówczas dostęp do audycji telewizyjnych i radiowych, nagrań. Wszelkie rozmowy prowadzone są w docelowym języku obcym.
Metoda komunikacji jest polecana osobom otwartym, kształci bowiem wszechstronną sprawność językową. Jeśli chodzi o totalne zanurzenie, jest to metoda, która daje najlepsze efekty w stosunkowo niedługim czasie. Jest jednak bardzo wyczerpująca, wiąże się zazwyczaj z wyjazdem, trwa średnio 6 tygodni i jest metodą, która nie należy do najtańszych (około 8000 zł/ 1 tydz.)

Jest odmianą metody bezpośredniej, oparta na szybkiej i intensywnej wymianie pytań i odpowiedzi między lektorem a uczniem. Ma na celu wypracowanie prawidłowych nawyków językowych i automatyczność wypowiedzi. Proces nauczania polega na tym, że lektor wymawia każde pytanie dwa razy, a uczeń powtarza odpowiedź tak długo, aż uda mu się to zrobić bezbłędnie. W metodzie tej liczy się przede wszystkim rozumienie ze słuchu i poprawna wymowa. Początkowo metoda ta była używana w armii w celu szybkiego nauczenia żołnierzy obcego języka mówionego.
Metoda jest polecana osobom, które chcą poznać język obcy szybko i wyćwiczyć odpowiedni akcent. Jest idealna do nauki komend wojskowych.

Jest to nowoczesna i konwersacyjna technika nauki języka obcego, która polega na wyłapywaniu błędów językowych. Zajęcia odbywają się w czteroosobowych grupach. Trwają 90 minut, a w tym czasie każdy uczestnik ma za zadanie wypowiedzieć 300 zdań. Jeżeli pojawią się w nich jakieś błędy, reszta jest zobowiązana do ich wskazania. Z zajęć prowadzonych tą metodą zapamiętuje się około 60 procent materiału. Należy jednak uważać, by nie utrwalić cudzych błędów.
Zaletą tej metody jest dość szybka nauka języka mówionego, a polecana jest osobom otwartym, które potrafią uczyć się na błędach.

Oprócz wymienionych metod nauki języków obcych, powstają coraz nowsze. Jest nią np. nauka za pośrednictwem SMS-ów. To jedna z najnowszych technik nauki języka obcego. Kurs trwa 30 dni, a zamawia się go za pomocą smsa. Codziennie otrzymuje się porcję nowych słówek danego języka. Metoda ta nie jest droga, jednak nie ma pewności, ze kurs okaże się skuteczny. O tym decyduje motywacja i samoorganizacja ucznia. Istnieją także różnego rodzaju aplikacje na telefony lub tablety, które uczą języka krok po kroku. Popularność zyskują także kursy online, np. platformy e-learningowe lub kursy prowadzone przez Skypa. Na portalach internetowych można dodać ogłoszenie, wymiany nauki „język za język”. Jedna osoba przekazuje wiedzę z zakresu np. języka niemieckiego, a druga z języka hiszpańskiego. Tym sposobem obydwie korzystają, bez konieczności zapłaty. Jest też wiele osób, które podejmuje samodzielną naukę języka obcego. Niektóre kursy wykorzystują także rywalizację między uczestnikami kursów, bowiem potęguje ona motywację. Jedno jest pewne, wielość metod i technik nauczania zapewnia swobodny wybór i dostosowanie tej najlepszej.