Na sto jedenastej lekcji:
der Katheter [kateta] – cewnik die Urinflasche [urinflasze] – kaczka die Bettpfanne [betpfane] – basen der Toilettenstuhl [tojletensztul] – wózek toaletowy das Toilettenpapier [tojletenpapir] – papier toaletowy die Gummiunterlage [gumiuntalage] – podkład gumowy die Papierunterlage [papijauntalage] – podkład papierowy der Stuhlgang [sztulgang] – wypróżnienie
Wir müssen Ihnen Windel wechseln. [wija mysen ynen wyndel wekseln] – Musimy panu/pani zmienić pieluchę. Ich wechsle Ihnen den Katheter. [yś weksle ynen dejn kateta] - Zmienię panu/pani cewnik. Können Sie mir die Bettpfanne geben? [kynen zi mija di betpfane geben] – Czy może mi pan/pani podać basen? Soll ich Ihnen die Urinflasche geben? [zol yś ynen urynflasze gejben] - Czy mam podać panu/pani kaczkę? Ich mache das Bett. [yś mahe das bet] – Pościelę łóżko Möchten Sie sich auf den Toilettenstuhl setzen? [myśten zi zyś ałf dejn tojletensztul zecen] - Czy chce pan/pani usiąść na wózku toaletowym. Jetzt muss ich Sie waschen und trocken wischen. [ject muss yś zi waszen und troken wyszen] – Muszę teraz pana/panią umyć i wysuszyć. Möchten Sie die Nase putzen? [myśten zi di naze pucen] – Czy chce pan/pani oczyścić nos? Haben Sie Durchfall/Verstopfung? [habn zi durśfall/feasztopfunk] – Ma pan/pani biegunkę/zatwardzenie? Soll ich Sie zur Toilette begleiten? [zol yś zi cuła tojlete beglajten] – Czy mam panu/pani towarzyszyć do toalety? Ich wischen Sie jetzt ab. [yś wysze zi ject ap] – Teraz pana/panią podetrę. Ist Ihnen nicht zu warm/kalt? [yst ynen nyśt cu kalt/warm] – Czy nie jest panu/pani za gorąco/zimno? Möchten Sie sich waschen? [myśten zi zyś waszen] – Czy chce się pan/pani umyć? Ist Ihnen heiß? [yst ynen hajs] – Czy jest panu/pani duszno? Möchten Sie sich ein bisschen bewegen? [myśten zi zyś ajn bysśen bewejgen] – Czy ma pan/pani ochotę się poruszać? Ich glaube, Sie brauchen ein Zäpfchen. [yś glałbe zi brałhen ajn cepfśen] – Myślę, że potrzebuje pan/pani czopka. Ich mache Ihnen einen Einlauf. [yś mahe ynen ajnen ajnlałf] – Zrobię panu/pani lewatywę.
Liczebniki ułamkowe określają cześć całości. Licznik (liczba „nad kreską") czytany jest jak zwykły liczebnik główny (eins, zwei, drei, vier itp.) a mianownik (liczba „pod kreska") jak liczebnik główny z końcówką –tel lub –stel – zapisujemy go wielką literą.
Tworzenie mianownika:
Od 1 do 19: liczebnik główny + końcówka -tel ¼ - ein Viertel 1/5 – ein Fünftel 1/6 – ein Sechstel 1/7 – ein Siebtel 1/12 – ein Zwölftel
Od 20: liczebnik główny + końcówka –stel 1/20 – ein Zwanzigstel 1/21 – ein Einundzwanzigstel 1/40 – ein Vierzigstel
Wyjątkiem od tych zasad jest ½ - die Hälfte oraz ⅓ ein Drittel. Liczebniki ułamkowe wraz z pełnymi liczbami czytamy w nastepujący sposób: 2 1/3 – zwei ein Drittel 3 1/4 - drei ein Viertel
Liczebniki ułamkowe są traktowane jako rzeczowniki rodzaju nijakiego (das) i odmieniają się jak rzeczowniki. Wyjątek od tej reguły stanowią liczebniki stojące bezpośrednio przed rzeczownikiem, które pisane są mała literą, są nieodmienne, a liczebnik i mianownik zapisywane są łącznie, z. B. einviertel Kilo – liczebnik stoi BEZPOŚREDNIO przed rzeczownikiem zwei Drittel aller Menschen – liczebnik nie stoi bezpośrednio przed rzeczownikiem
Liczebniki halb (połowa) i ganz (cały) odmieniają się jak przymiotniki.
