Unser Körper

beugen [bojgen] – zginać
heben [hejben] – podnosić
senken [zenken] – opuszczać
zur Seite schieben [cuła zajte sziben] – przesunąć
Kopf schütteln [kopf szyteln] – potrząsnąć głową
nicken [nyken] – przytakiwać
Beine aus|strecken [bajne ałssztreken] – rozprostować nogi

der Kopf [dea kopf] – głowa
das Gesicht [das gezyśt] – twarz
das Ohr [das or] – ucho
die Nase [di naze] – nos
der Zahn [dea can] – ząb
das Auge [das ałge] – oko
der Mund [dea munt] – usta
der Hals [dea hals] – gardło, szyja
das Bein [das bajn] – noga
die Hand [di hant] – dłoń
der Arm [dea arm] – ręka
der Bauch [dea bałh] – brzuch
das Herz [das herc] – serce
die Leber [di lejba] – wątroba
der Magen [dea magen] – żołądek
der Rücken [dea ryken] – plecy
die Lunge [di lunge] – płuco
die Bronchien [di bronśen] – oskrzela
die Niere [di nire] – nerka
der Fuß [dea fus] – stopa
das Blut [das blut] – krew
das Gehirn [das gehyrn] – mózg
die Wange [di wange] – policzek
das Kinn [das kyn] – podbródek
der Nacken [dea naken] – kark
das Knie [das kni] – kolano
der Finger [dea finga] – palec u ręki
die Zehe [di zeje] – palec u stopy
der Nagel [dea nagel] – paznokieć
die Ferse [di ferze] – pięta
das Handgelenk [das hantgelenk] – nadgarstek
das Gelenk [das gelenk] – staw
die Rippen [di rypen] – żebra
die Blase [di blaze] – pęcherz
der Muskel [dea muskel] – mięsień
der Knochen [dea knohen] – kość
die Zunge [di cunge] – język
die Därme [di derme] – jelita

Je … desto … to spójnik oznaczający im … tym …, np. Je mehr du übst, desto besser sprichst du Deutsch. (Im więcej ćwiczysz, tym lepiej mówisz po niemiecku). Zdania z je … desto…. można zapisać według poniższego schematu:

Je + przymiotnik/przysłówek + osoba + czasownik, desto + przymiotnik/przysłówek + czasownik + osoba

Po spójniku je … desto… używamy przymiotników lub przysłówków w stopniu wyższym, dlatego przypominamy zasady stopniowania:

• Stopień wyższy tworzymy poprzez dodanie końcówki –er, a stopień najwyższy końcówki –ste (np. schön – schöner – der schönste).
• Bardzo wiele przymiotników i przysłówków jednosylabowych zawierających samogłoskę -o-, -a- lub -u- otrzymuje umlaut nad tymi samogłoskami w stopniu wyższym i najwyższym (np. alt – älter – der älteste).
• Jeśli przymiotnik kończy się na samogłoskę lub –t, -d, -s, -ß, -sch, -x, -tz, -z, to wówczas w stopniu wyższym dodajemy końcówkę –este (np. neu – neuer – der neueste).
• Przymiotniki zakończone na –er lub –el w stopniu wyższym tracą samogłoskę –e (np. dunkel – dunkler – der dunkelste).

Niektóre przymiotniki i przysłówki odmieniają się w sposób nieregularny:

Gesundheitskarte und Krankenversicherung
Am 1. Januar 2015 wurde Versichertenkarte, die vorher als Beweis für gültige Krankenversicherung galt, durch eine modernere Gesundheitskarte mit Lichtbild ersetzt. Es gibt zwei Arten von Krankenversicherung in Deutschland – Gesetzliche Krankenversicherung (GKV) und Private Krankenversicherung (PKV). GKV ist eine allgemeine Krankenversicherung für alle Bürger. Nur diese Deutschen, die entweder ein hohes Einkommen haben oder ein Gewerbe treiben, können auf die GKV verzichten um eine Private Krankenversicherung zu wählen.

Karta zdrowia i ubezpieczenie zdrowotne
Pierwszego stycznia 2015 roku karta osoby ubezpieczonej, która wcześniej stanowiła dowód ubezpieczenia zdrowotnego, została zastąpiona przez bardziej nowoczesną kartę zdrowia ze zdjęciem. W Niemczech wyróżniamy dwa rodzaje ubezpieczenia zdrowotnego – ustawowe i prywatne. Ubezpieczenie ustawowe jest ogólnym ubezpieczeniem dla wszystkich obywateli. Tylko ci Niemcy, którzy osiągają wysokie dochody lub prowadzą działalność gospodarczą mogą zrezygnować z ubezpieczenia ustawowego i wybrać ubezpieczenie prywatne.